Όλοι έχουν άποψη!

Το μεσημεράκι μας είχε καλέσει η γιαγιά μου για φαγητό.Καλό, γιατί γλίτωσα το μαγείρεμα. Κακό, γιατί απ' την ώρα που πήγα μ' έπιασε απ' τα μούτρα για τα απίστευτα, κατά τη γνώμη της, λάθη που κάνω!Με το που μπήκαμε στο σπίτι της πήρε αγκαλιά τη μικρή κι άρχισε τον εξάψαλμο."Τι του φοράς του παιδιού?Γιατί δεν του φοράς ένα φορεματάκι?Τόσα έχει..Θα μεγαλώσει και δε θα του κάνουν.Κρίμα, κρίμα..Κοίτα δω.Τα σοτρσάκια είναι για την παραλία.Έτσι το κυκλοφορείς?"Δε μιλάω.Κρατιέμαι.Μετά βλέπει τη μεγάλη που φοράει φόρεμα κι αρχίζει δεύτερο γύρο. "Πολύ δεν αδυνάτισε το παιδί?Τι είπε ο γιατρός?""Τί να πει? Ότι είναι μια χαρά" της απαντώ."Τον κακό του τον καιρό να του πεις",συνεχίζει."Δε βλέπω εγώ?" Αρχίζω κι ανεβάζω στροφές σιγά, σιγά."Άσε μας ρε γιαγιά.Κούκλα είναι".Τί το πα?Περάσαμε στον τρίτο γύρο.."Βεβαίως και είναι κούκλα!"μου λέει κι αρχίζει να την ψαχουλεύει.."δε βλέπω όμως να του φορείς το ματάκι του παιδιού.Ούτε το σταυρό του δε του φορείς?Ποτέ είπαμε δε βγαίνει ο σταυρός."Να μην τα πολυλογώ, οι γύροι γίναν 4 και 5 και 15 και βγήκα νοκ άουτ και μετάνοιωσα χίλιες φορές που δεν έκατσα σπιτάκι μου..Αλλά κι όσο το σκέφτομαι, αναρωτιέμαι και τί να κάνω να κλειδωθώ στο σπίτι να μην ακούω κανέναν?Εξάλλου μόνο η γιαγιά είναι?Όλοι έχουν άποψη για το πώς και τί πρέπει να κάνω με την οικογένειά μου.Τουλάχιστον σε ότι αφορά τη γιαγιά μου είμαι σίγουρη πως έχει πάντα καλή πρόθεση..